Afstand (GPS): 14,4 km
Afstand (gepland): 14,9 km
Stijgen: 314 meter
Dalen: 491 meter
Tijd: 9:45 – 14:35
Gemiddelde snelheid: 3 km/h
Onverharde paden: 82 %
Leeftijd Paulien: 2 jaar 3 maanden
Leeftijd Marie: 6 maanden
Hoogteprofiel
Na een welverdiende rustdag staat alweer onze laatste wandeling van deze vakantie op het programma. Na twee langere wandeltochten eindigen we met een kortere wandeling. Het is een variante van GR56 maar ook GR14 volgt hetzelfde pad. We zijn net op tijd aan de bushalte in Robertville. Al snel komt er een bus, maar het blijkt niet de juiste te zijn. Onze bus volgt een minuutje later al. De vriendelijke chauffeur maakt ons onmiddellijk een gratis biljet, dit n.a.v. de week van de mobiliteit. Na een ritje door Ovifat stappen we in Sourbrodt over. De bus naar Eupen is een paar minuten te laat, maar ze zit dan ook goed vol, allemaal studenten zo te zien. We zijn de enigen die uitstappen aan de Botrange. Paulien eet hier nog een boterhammetje en dan beginnen we eraan.
We verlaten de lege parking van de Botrange en wandelen richting de Fagne Wallone. Paulien stapt zelf, het is een gemakkelijk pad. We genieten van de ochtendpracht over de Venen vanaf het uitkijkplatform. We dalen vervolgens rustig af en Paulien loopt er ondertussen vandoor. Lang houdt ze dat tempo niet vol, want na 1 km gaat ze toch in de draagzak. We passeren twee schoolgroepen, waar is de tijd dat we zelf naar de Venen kwamen met de school. Toen was er weinig interesse, nu des te meer. Na het oversteken van de N676 gaat het richting Maison du Parc (voorheen Centre Nature de Botrange). We slaan echter net ervoor af naar links. Wederom stappen we over een recent verhard pad, ook hier passeren verschillende bikers. Zo staan we natuurlijk wel snel aan het pad langs de Ghâster.
Na het gemakkelijke stuk volgt er nu een mooi smal pad dat regelmatig van oever wisselt. Aan elke doorwaadbare plaats zijn er ook pas herstelde bruggetjes. Het waterpeil is laag, dus doorwaden is perfect mogelijk. Het pad wandelt niet zo vlot, maar slingert prachtig rond de rivier. Plots wandelen we over de skipiste en onder de skilift van Ovifat, die is in september uiteraard nog gesloten. We dalen vlotjes af, het verval van de Ghâster wordt ook groter. Het pad wordt ook avontuurlijker, één passage is wat moeilijker maar we geraken er voorbij. Wanneer we het laatste brugje bereiken krijgen we het even Spaans benauwd. Het bruggetje is afgebroken, de gemeentearbeiders van Waimes zijn die aan het vernieuwen. Gelukkig zijn de betonnen palen blijven liggen en geraken we nog aan de overkant, want doorwaden is hier niet mogelijk. Inmiddels hebben we meer dan 170 meter gedaald en staan we aan de plaats waar de Ghâster in de Bayehon uitmondt.
Vanaf dit punt is het terug klimmen want we volgen de Bayehon stroomopwaarts. Het brede pad wordt na een poosje een smal rotsig pad. Blijkbaar snijden we zo een stukje af. Wanneer we terug op het brede pad komen, staan we aan een waterval: Cascade de Bayehon. In tegenstelling tot die van Coo is deze wel natuurlijk. Ze heeft een verval van 9 meter. Geen kat te zien hier, dat zal wel alles te maken hebben met de bereikbaarheid. Gelukkig voor ons dus volop genieten van de rust en de omgeving. Paulien merkt de zitbank op en wil eten, maar we beloven plechtig dat we aan de volgende bank wél zullen stoppen. We willen graag nog een stukje stappen, maar wanneer we 200 meter verder een schuilhut passeren kunnen we niet anders dan stoppen. We genieten van de boterhammetjes onder een afdakje. Na de lunch wil Paulien weer zelf stappen, maar ze merkt al snel dat dit niet mogelijk is. “Paulien kan niet” zegt ze, want er liggen rotsen om op te klimmen. Gelukkig kunnen mama en papa dat wel en dus gaat ze weer de wandeldrager in. We stappen verder tot aan de splitsing Vieux Chêne. Wandel hier zeker nog een stukje rechtdoor als je de holle eik wil zien, wij wisten het niet en hebben hem gemist. Volgende keer toch beter de topogids lezen!
Na al dat moois volgt er nu een minder interessant stukje GR56. De tocht loopt over asfalt door het dorpje Longfaye. Voor ons is het een welgekomen afwisseling om eens goed door te kunnen stappen. We wandelen hier vooral langs gîtes, maar passeren ook een dorpschooltje. Sommige huizen hebben hier prachtige beukenhagen. Wanneer we de Bayehon oversteken ruilen we het asfalt terug in voor een mooi wandelpad. We volgen de rivier nu stroomafwaarts. De Bayehon is hier tevens de gemeentegrens tussen Malmedy en Waimes. We wisselen weer regelmatig van oever. Dankzij de brugjes verloopt dit zonder problemen. We steken nog een beekje over en aan het volgende brugje stroomt de Bayehon op zijn beurt in de Warche. Hier treffen we ook enkele andere wandelaars. We vervolgen onze weg naar Reinhardstein, maar net voor de klim is de bewegwijzering duidelijk aangepast.
Volgens de GPS-track en de gids moeten we naar boven klimmen, richting het kasteel. De markering stuurt ons echter naar de Warche. Omdat we gelezen hadden in het verslag van Walkitech dat daar een brugje afgesloten is, besluiten we toch de markering te volgen. We missen dan wel het kasteel, maar passeren de waterval van Reinhardstein. Die heeft een verval van maar liefst 60m en is daarmee de hoogste waterval van België. Ondanks de dunne waterstraal is ze toch goed zichtbaar. We stijgen verder over een smal pad langs de heuvelflank om dan aan de splitsing te komen waar het ‘oude’ pad ons vervoegt. Ook hier is de markering duidelijk aangepast. We klimmen verder en aan een wandelboom eindigt de Reinhardstein variant. Uiteraard kan je hier geen bus nemen, dus volgen we nog even de Warche variant richting Robertville. Dit stukje kennen we nog van vorig jaar. Na een korte klim volgen we een smal pad langs de rand van het bos. Hier krijgen we nog een mooi uitzicht over het kasteel. Vlot bereiken we de weg naar Malmedy en steken we het stuwmeer over, het cafeetje is helaas alweer gesloten. We volgen nog even de N681, gelukkig is er een voetpad. Zo staan we snel weer aan de bushalte en onze auto.
Conclusie:
Lang was dit stukje GR slechts een verbindingsstuk. Nu volgt GR14 ook dit traject en dat is toch wel terecht want je volgt maar liefst 3 prachtige rivieren: de Warche, de Bayehon en de Ghâster. Hoewel er een stukje asfalt in zit bij de doortocht van Longfaye, is de padafwisseling prima voor ons. Een ideale mix tussen smalle paadjes en toch vlot wandelen. Dit is een mooie wandeling voor een halve dag. Neem dus zeker deze variant op in je planning als je GR56 stapt.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn bereikbaar met de bus, echter enkel op weekdagen. De dichtstbijzijnde bushalte aan het stuwmeer (Robertville Barrage), wordt slechts zeer sporadisch bediend. Je kan beter 700 meter doorstappen tot aan de halte Robertville Route de Barrage. Vanaf die halte kan je de bus van L.748/749 nemen om 9u12 of 13u12. Je stapt over in Sourbrodt Boulangerie Toussaint. Daar neem je 7 minuten later de bus van L.394 richting Eupen. Om 9u29, resp. 13u29 sta je dan al aan de Signal de Botrange. Controleer steeds de dienstregeling.
- Er is voldoende parking aan de Signal de Botrange. Wij parkeerden in Robertville aan de bushalte. Hier kan maar één auto staan. Er is extra parking langs de weg naar het stuwmeer of aan het stuwmeer zelf. Hou dan wel rekening met wandeltijd naar de bushalte.
- Het is mogelijk om de wandeling te verlengen tot Malmedy. Reken dan op een tocht van 21,5 km. In combinatie met de vorige etappe kan je een mooie lus wandelen. Bijvoorbeeld starten aan de Botrange en overnachten in Malmedy. Er zijn veel mogelijkheden!
- Bevoorrading is nergens mogelijk. Zorg dat je alles bij hebt!
- Wat betreft horeca heb je aan de Signal de Botrange het bekende restaurant, gesloten op woensdag en donderdag. Een kleine 2km verder kan je bijna heel het jaar door terecht in het Maison du Parc, voorheen Natuurcentrum Botrange. De cafetaria is op maandag gesloten! Na bijna 9km passeer je na Longfaye de Moulin de Bayehon. Hier kan je dankzij één van de 85 bieren weer op krachten komen. Maandag en dinsdag gesloten. Tenslotte is er aan het stuwmeer nog le Chalet de Barrage, geen idee wanneer het geopend is. In Robertville zelf heb je ook nog restaurant Chez Phil.
Kaart:
GR56 Variante Reinhardstein Etappe: Signal de Botrange – Reinhardstein
Profiel