SGR Hageland Etappe 5: Kortrijk-Dutsel – Kessel-Lo

Afstand (GPS): 10,3 km
Afstand (gepland): 9,9 km
Stijgen: 209 meter
Dalen: 216 meter
Tijd: 10:10 – 14:00
Gemiddelde snelheid: 2,7 km/h
Onverharde paden: 77 %
Leeftijd Paulien: 5 jaar
Paulien wandelde zelf: 10,3 km!
Leeftijd Marie: 3 jaar
Marie wandelde zelf: 4,3 km (3,1 + 1,2)
Leeftijd Leon: 14 maanden

Hoogteprofiel

Vooraleer de koude opnieuw even zou toeslaan trekken we de wandelschoenen nog eens aan voor de streek GR Hageland. We hebben nog enkele gratis buskaartjes die deze maand vervallen, dat komt dus ook goed van pas. We knippen de voorziene etappe in de helft om ze kinderproof te maken en zetten tijdig koers naar Kessel-Lo. Ik had vooraf al eens op Google Streetview gekeken en had schrik dat parking vinden hier niet gemakkelijk zou zijn. Eens aangekomen blijkt dat inderdaad het geval, alle plaatsen in de nabijheid van de bushalte zijn ingenomen. Ik besluit om Kim en de kinderen aan de bushalte af te zetten en parkeer de wagen uiteindelijk op 400 meter van de halte. Even een kort spurtje trekken om zeker de bus niet missen natuurlijk! De goedgevulde bus arriveert mooi op tijd en slingert een 10-tal minuten door Hulsberg, Holsbeek en Dutsel. Om 10u05 stappen we af aan de kerk van Kortrijk-Dutsel. Meteen is de weinige regen die men had voorspeld daar. We besluiten om even in het bushokje te schuilen en nog een kijkje te gaan nemen in de kerk. De dienst is net afgelopen, daar storen we dus niemand. De kinderen steken elk een kaarsje aan en bezoeken moeder Maria in de kerststal. De pastoor wenst ons nog een goede wandeltocht. Om 10u20 stopt het met regenen en vertrekken we. Leon gaat vanaf nu niet meer in de buikdrager maar mag ook in de Deuter. Wat worden ze snel groot…

We verlaten Kortrijk – Dutsel. Auto’s rijden daar genoeg, maar een café zal je er niet vinden. De verharde weg eindigt al aan de prachtige oude pastorij. We trekken de velden in en daar is de modder al. Regelmatig balanceren en de kinderen opheffen over de diepe plassen en wat later staan we aan een mooie kasseiweg. Onder een stralende blauwe lucht stappen we verder en mogen we opnieuw een veldweg op. Deze weg is echt een rommelboeltje, aldus Paulien. Ze doet haar best om niet weg te schuiven. Het gaat uiteraard niet zo heel vlot, maar de kinderen zeuren niet, zij vinden dit wel leuk. Wij hopen stiekem dat we niet te veel van deze slijkerige veldwegen zullen tegenkomen vandaag. We dwarsen de Hollestraat en het pad wordt smaller. Even verder staat de weide helemaal onder water, maar we geraken er nog droog door en bereiken de volgende kasseiweg. Even stappen we heerlijk in de zon, maar de weg gaat verder door een bosje, dus de vitamine D zal voor straks zijn. Marie is het stappen stilaan beu (geen modder meer natuurlijk), maar we motiveren haar om nog even door te gaan. Aan de Speelbergkapel kiest de streek GR voor een smal afdalend pad. We moeten Marie niet meer overtuigen om verder te stappen. Halfweg passeren we zowaar een hele grote spin, gelukkig is het maar eentje van garen. Een overblijfsel van een Halloweentocht?

We dalen af tot aan de Lindestraat. Marie heeft er 3 km opzetten en mag in mijn wandelrugzak, Leon gaat in Kim haar rugzak. We passeren een parking en betreden zo het Chartreuzenbos. Een pad langs de rand brengt ons snel 45 meter hoger. Vooral het laatste stukje is geen sinecure: smal, diepe modder en passerende MTB’s. Eens boven gaat het opnieuw vlotter. Op deze hoek ligt een café waar je het zogenaamde “bed van Napoleon” nog kan bewonderen. De legende ervan is best leuk en staat in de topogids. Het restaurant opent pas om 12u en omdat we nog niet op de helft zitten besluiten we om verder te stappen. Via de rand van het bos dalen we wat af en stappen we vlotjes door. Paulien speelt onderweg verstoppertje en één keer moeten we iets te goed zoeken want ze ging even een ander pad op. Het pad beklimt opnieuw de Chartreuzenberg. We stappen nu tussen enkele weides en kijken stilaan uit naar een plaats om te eten, maar in de verste verte is er geen bank te bespeuren. Paulien zoekt mee en stelt een stenen muur voor. Goed plan, maar de zon is inmiddels weg en we vangen daar enorm veel wind. Even verderop installeren we ons dan langs het wandelpad op een verhoogde berm. Langer dan 15 minuten houden we het hier niet vol: wind en een gebrek aan zon zorgen ervoor dat we snel afkoelen. Marie en Paulien beginnen te rillen en nadat Leon gegeten heeft besluiten we om verder te stappen. Stappen in de wintermaanden met de kinderen, het blijft moeilijk…

Doorstappen om het terug warm te krijgen is de boodschap. Het is nog even doorbijten wanneer we de wind vol in ons gezicht krijgen op het Meesbergpad. Gelukkig maken we een bocht van bijna 180° en stappen we terug wat uit de wind. Paulien test hier met haar wandelstokje de diepte van elke plas water. We bereiken de GR wandelboom waar zowel de streek GR Dijleland als GR 129 ons vervoegen. Paulien wijst ons de juiste weg en Marie is ondertussen in slaap gevallen. We dalen af en wandelen verder door een bos tot de tekens ons terug omhoog sturen, de Attenhovenberg op. Een korte, venijnige klim over de Zounk, maar Paulien blijft flink verder stappen en dat zonder gezeur. We glooien op een onverharde weg in het Sint Gertrudisbos. De vervallen chalets wisselen hier af met nieuwbouwvilla’s, hier zou die van Walter ‘Pico Coppens’ Michiels zich ook ergens bevinden… Aan een splitsing staan 3 mooie dennenbomen en de kerstversiering hangt er nog in. Voorbij een prachtig gerestaureerde hoeve nemen we een smal pad dat ons richting de Kesselberg brengt. Hier volgt nog een kleine verassing voor Paulien want de streek GR volgt een stukje van het Multi Move pad. Kleuren in het bos zoeken, over boomstronken balanceren, ze doet het allemaal. Door het oponthoud wordt Marie ook wakker en laten we haar het laatste stukje nog wandelen.

Ter hoogte van een parking is er een omleiding gemarkeerd, dit ten gevolge de afgesloten trappen op de Kesselberg. Dit probleem blijft helaas aanslepen (lees hier meer) en er is nog niet meteen een oplossing. We volgen echter de omleiding niet, maar stappen verder tot hoogste punt van de Kesselberg om toch een blik te werpen op Leuven. De bomen belemmeren het zicht een beetje, maar we herkennen toch vlot de Sint Pieterskerk, de brouwerij en het viaduct van de E314. Het pad dat naar de trappen leidt is afgesloten met hekken, toch komt er iemand langs gewandeld. We volgen nu de omleiding die we op de site van de GR vonden. We nemen een smal slingerend pad over de Kesselberg en gaan dan steil naar beneden. Beneden staan we opnieuw in de bewoonde wereld en daar vinden we onze auto alweer terug. De kinderen hebben vandaag heel goed gestapt op deze winterdag en daarom belonen we ze met een kort uitstapje naar Plopsa Indoor Hasselt en gaan we ’s avonds eten in hun favoriete restaurant: de Lunch Garden :D.

Conclusie:

Opnieuw werden we getrakteerd op een toch wel pittig stukje Hageland. De af en toe slijkerige veldwegen werden afgewisseld met prachtige kasseiwegen en bospaden. Klimmen en dalen over de Speelberg, de Chartreuzenberg, de Attenhovenberg en de Kesselberg. Voor de kinderen was het zeker uitdagend en gevarieerd genoeg. Een mooie etappe met veel bos.

Praktische info:

Begin- en eindpunt zijn rechtstreeks met elkaar verbonden door verbinding 310 van De Lijn. Op week- en zaterdag rijdt er minstens 1 bus per uur, op zondag 1 bus per 2 uur. Opstappen aan halte Kesseldallaan in Kessel-Lo en afstappen aan de halte Gemeentehuis in Kortrijk-Dutsel. De rit duurt maar een dikke 10 minuten. Alle informatie terug te vinden op de site van De Lijn.
Je kan gratis parkeren rond de Kesselberg, maar de plaatsen zijn langs de Wilsesteenweg zijn heel beperkt. Eventuele mogelijkheden op wandelafstand van de bushalte zijn: parking aan rotonde Vuntcomplex of in de Bergstraat, waar wij ook hebben geparkeerd.
In de originele planning was het voorzien om te stappen tot Leuven, maar we splitsen deze etappe op om met de kinderen te kunnen stappen. Zeker op korte winterdagen. Tot Leuven stap je vanaf Kortrijk Dutsel ongeveer 21 km. Er is nog een aanloop van 1,9 km tot het station.
Bevoorrading is zeer beperkt. Er is een groente- en fruitwinkel in Kortrijk Dutsel. In Kessel-Lo is er een bakker nabij de bushalte.
Horeca is eveneens dun gezaaid, ook zitbanken ga je niet veel tegenkomen:
- Na 4 km: Het Bed van Napoleon, zeer beperkte openingsuren. Enkel op zondag nuttig voor wandelaars.
- Aan het eindpunt: enkel een pizzeria, Evin Pizza.

Kaart:

Lijst

Informatie

Klik op de knop of het element op de kaart om er informatie over te zien.

Lf Hiker | E.Pointal contributor