Afstand (GPS): 14,6 km (incl. 3,2 km aan- en afloop)
Afstand (gepland): 14,1 km
Stijgen: 323 meter
Dalen: 318 meter
Tijd: 10:00 – 16:10
Gemiddelde snelheid: 2,4 km/h
Onverharde paden: 64 %
Paulien (7 jaar) wandelde zelf: 14,6 km
Marie (5 jaar) wandelde zelf: 14,6 km
Leon (2 jaar) wandelde zelf: 2,8 km
Hoogteprofiel
We zijn goed op dreef en stappen daarom nog eens een GR 5 etappe. De etappe indeling voor Luxemburg is zo goed als af. Het zal de laatste keer zijn dat we een dagetappe organiseren, een enkele rit naar Luxemburg duurt nu namelijk al meer dan 2 uur en dat wordt te veel om op één dag te rijden. We vertrekken richting het Groot Hertogdom en omwille van organisatorische redenen parkeren we de auto aan de bushalte in Weiswampach. ’s morgens vroeg is er gelukkig nog voldoende plaats op het pleintje nabij de halte Duarref. Veel tijd hebben we niet over (vanwege enkele tractors op de N62/E421), daarom trekken we snel de wandelschoenen aan en een paar minuutjes later arriveert bus 175 al. We stappen op en zijn de enige passagiers. De bus moet vanwege een afgesloten weg een lange omleiding via België volgen. Uiteindelijk stappen we slechts 5 minuten later dan voorzien af in Leithum. Hier eindigde vorige keer ons GR 5 avontuur. Om 10u kunnen we starten! Tijd om België achter ons te laten.
We verlaten het dorpje al stijgend en bereiken na een dikke kilometer de plaats waar we de GR 5 vorige keer verlieten. We slaan rechts de bosweg in volgen een gezamenlijk traject met de recent gewijzigde GR 56. We stappen eerst tussen enkele velden en werpen nog een laatste blik op het slaperige dorpje om daarna tussen de bossen verder te stappen. Leon is goed op dreef en stapt flink mee, ook wanneer het pad smaller wordt, begint te dalen en het hoge gras het hem niet makkelijk maakt. We krijgen een mooi zicht op de vallei van de Our en het lagergelegen Oberhausen. Leon mag na 2,8 km stappen in de rugzak, dat heeft hij flink gedaan. Wanneer we het asfalt bereiken denken we de afdaling in te zetten, maar we moeten even terug omhoog over een smal pad. De meisjes houden hun armen boven hun hoofd en geraken er zo ook door. Daarna dalen we via een steenachtig pad steil af naar de Schliebach. Daar zien we voor de allereerste keer de gele bollen van de Sentier de l’Our die we straks in Luxemburg zullen volgen. We volgen nu een halfverharde weg langs enkele imposante rotsen, waarvan er één gebruikt wordt als grot voor Maria.
De markering stuurt ons over de (soms drukke) toegangsweg naar Peterskirchen. We passeren nogmaals een kleine Maria grot en worden dan door het gemeentebord verwelkomd in Ouren, de laatste Belgische gemeente op de GR 5. De omgeving van de Sint Peterskirche ligt er spik en span bij, een dame is bezig om alle planten water te geven. De kruisweg slaan we over, wij stappen verder over de Our en bereiken zo het centrum van Ouren. Daar wordt alles in gereedheid gebracht voor de jaarlijkse kermis. We verlaten het dorpje en passeren een mooie speelweide aan de Our die duidelijk populair is voor picknick en waar je ook gemakkelijk het water in kan. De kinderen willen wel, maar wij stappen toch nog even verder tot aan het Europadenkmal. Het monument herdenkt de oprichting van de Europese Gemeenschap in 1957. Voor de 4 landen die ondertekenden werd elk een megalitische steen geplaatst. Voor ons is het de ideale plek om op een van de vele picknick banken te rusten en te eten na 6,5 km stappen.
Na het eten nemen we nog een kijkje aan het monument en voor we het goed en wel beseffen zijn we de grens al overgestoken, want het kleine beekje Ribbach is blijkbaar de grens. De afstanden die we daar aflezen op het bord jagen ons toch wel wat schrik aan, maar ze blijken niet te kloppen. Vanaf Ouren stap je geen 19km tot Dasburg, maar slechts 14. We nemen afscheid van de rode en witte streepjes en volgen vanaf nu de Luxemburgse markering. Het eigenlijke drielandenpunt missen we nu wel, want je moet daarvoor eigenlijk terug stappen en de markering dus even niet volgen. Jammer, maar met de kinderen weer omlopen kost wat te veel tijd, we wandelen daarom maar verder. Dit stuk gaat vreemd genoeg over asfalt, maar het is een rustige weg en het wandelt vlotjes met een mooi zicht op de Our. We passeren nogmaals een prachtige picknickplaats. Na 1,5 km asfalt wordt de weg een mooie bosweg en wordt de omgeving wilder. Nog wat verder gaat het pad over in single track die steeds avontuurlijker wordt. Hoewel het nergens gevaarlijk is, moeten de kinderen toch af en toe opletten, de Our stroomt vlak langs het pad. De markering is in ieder geval heel duidelijk en de omgeving prachtig. De kinderen vinden het geweldig en het stappen gaat dan ook heel vlot.
Vlotter dan verwacht stappen we al langs de Kalbornmillen. Deze gerestaureerde molen wordt momenteel gebruikt als mosselkweekstation. Onder meer de parelmossel wordt hier gekweekt om ze terug een kans te geven in de Our. Elke parelmossel is namelijk een micro-zuiveringsinstallatie die tot 100 jaar lang 50 liter water per dag voor 90% zuivert. Er loopt hier wel wat volk rond, je kan de molen namelijk ook bezoeken. Wij stappen verder en klimmen eerst wat over een asfaltweg om nadien opnieuw naar de Our uit te wijken. Het smalle pad zoekt een weg langs de oever en doet dat soms over grote rotsen. De Our stroom snel, gezien de vele regen is dat niet moeilijk, maar gelukkig is het pad nergens overstroomd. Na enige tijd begint het smalle pad te stijgen op de heuvelflank en plots staan we een goede 20 meter hoger op de CR339. Even twijfelen we om meteen naar Kalborn te stappen en de bus van 15u17 nog te halen, maar we beslissen toch om tot de camping te wandelen om daar nog even te rusten. Heel vriendelijk worden we daar niet ontvangen, de drank mag van de oude man absoluut niet van het terras naar de picknickbank aan de speeltuin van de camping. Kim gaat daarom alleen met de kinderen naar de speeltuin en ik drink een bruiswater. Prijs: 3 euro. Na even uitgerust te zijn vatten we de klim aan naar het dorpje Kalborn. Nog 2 km stappen en 150 meter klimmen. Het is de moeite! Maar we zijn mooi op tijd aan de bushalte. Het kleine elektrische busje brengt ons tot Heinerscheid waar we overstappen op de bus naar Weiswampach. Daar vinden we de auto weer terug. Een geslaagde wandeldag sluiten we af met frietjes op camping Hohenbusch. Dat heeft gesmaakt!
Conclusie:
Na even met de grens te flirten en af te dalen naar het laatste Belgische doropje Ouren, verlaat de GR 5 België en gaat ze verder in het Groot Hertogdom Luxemburg. Al na een paar kilometer merk je onmiddellijk het verschil met wandelen in de Belgische Ardennen. De wandelpaden zijn smaller, avontuurlijker en de hoogteverschillen volgen elkaar sneller op. Rond Ouren heb je nog wat asfalt te verwerken, maar daarna is het genieten! Het was alvast een prachtige eerste etappe langs de Our tot in Tintesmullen.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn bereikbaar met het gratis openbaar vervoer in Luxemburg. De routeplanner stelt echter een overstap voor in Clervaux. De rittijd tussen beide punten is dan wel 1u40. Je kan beter via Weiswampach reizen, dan moet je wisselen van bushalte maar dat scheelt wel 1u! Wij hebben de wandeling daarom georganiseerd vanuit Weiswampach. Aan de halte Weiswampach Duarref namen we bus 175 naar Leithum. De rit duurt maar een paar minuten en de bus rijdt elk uur, behalve op zondag (elke 2u). Op het einde namen we de bus in Kalborn aan de halte Kaalber. Ook vanaf hier rijdt er elk uur een bus (L.164) naar Heinerscheid Gemein, behalve op zondag (elke 2u). Daar zijn we overgestapt op bus 170 naar Huldange en afgestapt aan de halte Weiswampach Om Knupp. Deze halte ligt 100 meter van de halte Duarref waar we dus ’s morgens waren vertrokken. Controleer alle dienstregelingen op Mobiliteit.lu. Puzzel zeker ook met de netkaarten want sommige haltes worden niet gemeenschappelijk aangedaan met soms een grote omleiding als gevolg!
- Wij hebben onze auto geparkeerd in Weiswampach. Er zijn enkele plaatsen aan de bushalte, of aan het restaurant aan de overkant. In Leithum en Kalborn kan je eventueel ook gewoon langs de weg of in de berm parkeren.
- Initieel gingen we de etappe tot in Dasburg Pont stappen, maar dat was voor ons te lang en te zwaar met de kinderen. Nu hebben we uiteraard een lange afloop moeten stappen tot in Kalborn, maar het stuk naar Dasburg langs de Our is ook niet te onderschatten. Je stapt vanaf Tintesmullen nog ongeveer 8,3 km tot Dasburg pont. Vanaf Leithum heb je dan een etappe van 20 km. Aan Dasburg Pont is ook een bushalte.
- Bevoorrading is niet mogelijk langs deze route.
- Horecamogelijkheden onderweg:
- Na 4,8 km stappen kan je in Peterskirchen uitwijken naar Camping/Café International.
- Na 5,2 km passeer je hotel/restaurant Drielanderblick. Echter hebben we gelezen dat op sommige dagen je als niet hotelgast geen gebruik kan maken van de horeca.
- Na 12,2 km stappen passeer je Camping Tintesmullen. Je kan hier iets drinken, ze zijn in het hoogseizoen ook dagelijks geopend. We vonden het daar wel aan de prijzige kant (bruiswater – 3 euro).
Kaart:
GRP5 Etappe 31: Leitum – Kalborn
Profiel
Mooie en aangename streek om te wandelen daar in Ouren en omstreken… vonden wij. We waren er een halve week 2maanden geleden. Knap dat jullie het met de kinderen gedaan krijgen!
Dat is inderdaad een heel mooie streek. Het verschil met Wallonië is enorm. Je kan daar echt alle kanten uit wandelen, enorm veel mogelijkheden. Zeker de moeite ja.
Kalborn moest ik even opzoeken (omdat het buiten de route ligt). Van Tintesmillen herinner ik me dat er geen GSM-ontvangst was en dat de opa van dienst een vriendelijke prater was.
Kalborn ligt inderdaad helemaal niet op de route. We hebben lang getwijfeld, maar na het stappen tot Dasburg was opsplitsen voor ons echt wel de beste optie met de kinderen, ook al was er een lange afloop/aanloop.
Er is daar inderdaad geen GSM ontvangst (langs diverse stukken eigenlijk niet daar), maar wel gratis wifi en dan hebben we tegenwoordig whatsapp om te bellen hé.