Afstand (GPS): 13,6 km (incl. 2,4 km aanloop)
Afstand (gepland): 12,9 km
Stijgen: 255 meter
Dalen: 450 meter
Tijd: 10:45 – 16:30
Gemiddelde snelheid: 2,4 km/h
Onverharde paden: 78 %
Paulien (7 jaar) wandelde zelf: 13,6 km
Marie (5 jaar) wandelde zelf: 13,6 km
Leon (2 jaar) wandelde zelf: 4,9 km (2,4 + 2,5)
Hoogteprofiel
Na lang twijfelen of het droog zou blijven hebben we 2 dagen eerder toch de knoop doorgehakt en de jeugdherberg in Vianden geboekt voor een overnachting om een tweedaagse te kunnen stappen over de GR 5. We vertrekken die zaterdagochtend dan ook met de auto naar Rodershausen. We zijn nog niet helemaal zeker of dit het eindpunt van de dag gaat zijn, alles hangt af van hoe vlot het stappen zal gaan. We zien straks wel of we nog verder stappen of hier stoppen, maar we spelen op veilig en kiezen dus voor de bushalte Millewee waar we ook gemakkelijk kunnen parkeren. Om 9u57 komt onze bus aangereden. Met nog 2 andere passagiers reizen we naar Marnach waar we moeten overstappen. De app laat echter zien dat onze volgende bus 10 minuten vertraging heeft, daardoor dreigen we onze overstap in Heinerscheid te missen en gaan we dus pas om 11u45 kunnen starten. Ineens geeft de app een alternatief: bus 161 nemen naar Reuler Hoh en daar overstappen op bus 164 naar Kalborn. Dat doen we dus en met een overstap in Reuler ipv in Heinerscheid kunnen we dus gewoon om 10u45 starten met wandelen.
Vorige keer moesten we nog klimmen, nu mogen we dus een afdalende aanloop nemen. We beslissen om een ander pad te nemen en komen al meteen een wip tegen in het midden van het bos. Wat een vreemde plaats, maar voor de kinderen natuurlijk de max. Na een poosje spelen is het tijd om verder te wandelen en naar beneden stappen, dat gaat altijd vlot voor de kinderen. Ook Leon stapt vlotjes mee en springt over de afwateringskanaaltjes in het pad. Na 45 minuten stappen staan we opnieuw aan de camping Tintesmüllen. Vorige keer waren we hier niet zo vriendelijk ontvangen, maar vandaag is dat wel anders. We mogen van de eigenares gerust met de kinderen naar het toilet. Als dank geven we de poetshulp wat drinkgeld en zo kunnen we allemaal verder over de GR 5. Leon heeft al flink gestapt en mag nu wat uitrusten in de rugdrager. We stappen langs de camping en het aanvankelijk brede pad volgt wederom de Our, maar wordt echter al snel smaller. Regelmatig klimmen en dalen we naar een zijriviertje dat we dan via een bruggetje oversteken. Het maakt de route heel afwisselend, de omgeving blijft indrukwekkend en woest. Na enkel smalle paden volgt de GR 5 een afdalende bosweg. De eerste zitbanken passeren we (met tegenzin van Paulien en Marie), maar na meer dan 2u stappen sinds Kalborn besluiten we om wel te stoppen aan de volgende picknickbank.
Na een half uurtje is het tijd om verder te stappen, we hebben dan wel droog weer, toch krijgen we het snel koud zonder jas. Leon heeft zijn 2e adem gevonden en wil na het eten weer zelf stappen. We twijfelen, maar laten hem toch maar stappen. Het pad wandelt vlot en blijft op een afstandje van de snelstromende Our. Naarmate we vorderen wordt het pad opnieuw smaller om verder te gaan als single track. Er volgen enkele uitdagende stukken langs afgronden en over losliggende stenen. Marie en Leon klauteren over de stenen terwijl Kim ze helpt. Wat doen ze dat flink, papa heeft meer moeite met deze smalle passages, maar met dit droge weer lukt het wel. We bereiken een bredere bosweg, maar het pad wordt opnieuw smaller en steekt de Stroumbaach over. We klimmen nu richting uitzichtpunt Kasselslee. Het laatste stukje is via trapjes, Leon klimt flink mee. Het eigenlijke uitzichtpunt ligt nog veel hoger, we besluiten om dit niet te doen met de kinderen want er wacht ons nog een afdaling over een smalle steile trap. De overgroeiende bramen en ander onkruid maken het niet gemakkelijk. Stap voor stap gaat Kim als eerste naar beneden, samen met Leon. Daarna Paulien en Marie en ik volg als laatste. De trapjes brengen ons ineens 25 meter lager. We kruisen voor het eerst andere wandelaars en na een laatste smalle passage met losliggende stenen wordt het pad terug gemakkelijker. Dit stuk is niet aan te raden bij regenweer.
Leon heeft alweer zelf 2,5 km gestapt, hij mag terug gaan rusten. Papa is hem heel dankbaar dat hij hem niet heeft moeten dragen op dit moeilijke stuk. Het pad wordt weer wat breder, tijd voor Paulien en Marie om hun Kidizoom fototoestel boven te halen en foto’s en filmpjes te maken. Het pad blijft nog steeds de Our volgen. We steken opnieuw twee keer een riviertje over. Na het tweede riviertje verlaat het pad de rivier en lopen we het dal uit. We stijgen opnieuw richting een bos en denken dat het klimwerk er voor vandaag wel op zit, maar dan sturen de tekens ons plots naar rechts, een smal pad op. Hmm, dat stond niet in het boekje, maar het blijkt wel te kloppen. We worden getrakteerd op een klim van nog eens 75 meter. De beloning is een mooi uitzicht over de dam van Rellesmühle. Meteen dalen we opnieuw af over een asfaltweg en stappen we langs enkele rotsen. Geen Maria deze keer, maar een kabouter! Net voor we de N10 bereiken sturen de gele bollen ons naar een trapje. We dalen af tot aan een beekje dat we gemakkelijk kunnen doorwaden. Het smalle pad is gelukkig gemaaid hier, anders was het een pijnlijke passage gezien de vele bramen en netels. We bereiken de N10 en stappen tot aan de brug over de Our, Dasburg Pont.
We laten het tankstation, dat eveneens een supermarkt en café is, links liggen en steken de Our over, want aan de overkant, in Duitsland, staat een picknick tafel. Met 11 km op de teller is het tijd om ons fruit op te eten. Na 20 minuten stappen we verder. Er volgt nu een heel stuk asfalt, de GR 5 volgt namelijk de N10. Er zou een alternatief zijn via Duitsland, maar daar staat niets van in de gids en we vinden het niet erg om even door te kunnen stappen. Het eerste stuk moeten we een beetje opletten omdat er geen voetpad is. Paulien, Marie en Leon vinden het ook niet erg, want ze manen alle bestuurders aan om te klaxoneren, met succes soms! Tevens testen ze hun stem uit, want in zo’n vallei zorgt dat voor een hoop echo’s. In het dorpje Rodershausen kunnen we verder over het voetpad. We passeren nog het mooie witte kerkje van het dorp en vinden dan onze auto terug. Het is welletjes geweest voor vandaag en daarom besluiten we om niet verder te stappen tot Kohnenhof, dat is voor morgen. We rijden naar de jeugdherberg in Vianden waar we iets na 17u kunnen inchecken in onze familiekamer. Na een frisse douche schuiven we om 18u30 aan tafel voor een lekker driegangen menu. We zijn de enige die er warm eten, maar kunnen het voor 13 euro zeker aanbevelen. Veel groentjes en meer dan genoeg. Na het eten maken we nog een heel korte wandeling tot aan het kasteel. Er blijkt daar een techno event te zijn vanavond. De jeugdherberg ligt natuurlijk heel dicht bij het kasteel. Ik val samen met de kinderen vrij snel in slaap, maar Kim heeft helaas wel moeite om de slaap te vatten met het gedreun op de achtergrond. Tot morgen voor het vervolg!
Conclusie:
De GR 5 trekt verder Luxemburg in en volgt trouw de Our. Deze etappe is heel afwisselend en best pittig, de hoogteverschillen volgen elkaar snel op. Je moet nooit heel lang klimmen, maar het pad is soms smal en de ondergrond stenig en dat vergt wel de nodige concentratie. Wandelstokken zijn aan te raden als je een zware rugzak draagt. Af te raden bij hevige regen. Verder is het gewoon genieten tussen het groen en langs het water. Het stukje asfalt vanaf Dasburg Pont is lang maar wandelt dan weer vlot.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn gemakkelijk bereikbaar met het gratis openbaar vervoer. We namen bus 152 in Rodershausen Millewee en stapten over in Marnach Geschäftszenter. Vanaf daar gingen wij met bus 161 naar Reuler Hoh quai 1. Hier moesten we wel wisselen van halte (van quai 1 naar quai 2), je steekt daarvoor de straat over. Bus 164 bracht ons vanaf daar naar Kalborn Kaalber. Het hele traject duurde slechts 48 minuten. De bussen rijden elk uur, behalve op zondag, dan rijden sommige lijnen maar om de 2 uur. Plan je reis via de website Mobiliteit.lu en gebruik zeker de app voor de real-time informatie.
- Aan de bushalte Millewee kan je gratis parkeren. Ook in Kalborn kan je gewoon langs de weg parkeren.
- Je kan deze etappe combineren met de vorige, je hebt dan de lange aanloop in Kalborn niet. Vanaf Leithum stap je ongeveer 20 km tot Dasburg Pont. Reken op 22km tot aan de bushalte Millewee. Etappes zijn dankzij het fijnmazige openbaar vervoer steeds gemakkelijk in te korten.
- Bevoorrading is beperkt mogelijk in Dasburg. Na 11 km stappen kan je iets kopen in de winkel van het benzinestation.
- Horeca op deze etappe:
- Na 2,4 km kan je iets drinken bij Camping Tintesmüllen. In het hoogseizoen zijn ze elke dag geopend.
- Na 11 km stap je langs café du Pont. Beperkt open, enkel op vrijdag, zaterdag en zondag.
Kaart:
GRP5 Etappe 32: Kalborn – Rodershausen
Profiel
Ja, het is best pittig tot Dasburg Pont. Vanaf dan is alles nieuw voor mij; ik ben dus benieuwd.
Het verslag van de volgende dag moet ik nog maken. Mooi, maar wederom best pittig. De moeite om verder te gaan, maar het is al ver rijden natuurlijk.