We verlaten Berdorf en stappen nog langs een gesloten hotel restaurant. Het valt ons op dat de tijd hier in Luxemburg wat dat betreft een beetje is blijven stilstaan. Je ziet hier nog veel grote hotel-restaurants, veelal met een enorm oudbollig interieur. De tijd dat ieder koppel op huwelijksreis ging naar Luxemburg of het Zwarte Woud ligt toch wel achter ons. Desalniettemin blijft het een prachtige regio. We dalen af naar een bos, maar de kinderen zijn onder de indruk van de kleurrijke voortuin van het laatste huis, gelijk hebben ze. Er klinkt al snel gezeur bij Paulien en Leon, de rustdag heeft duidelijk niet geholpen want ze geraken niet op dreef. Gelukkig verandert hun enthousiasme wanneer we door het bos stappen en afdalen naar het amfitheater en de grotten Pileschkummer en Hohllay. Ze zijn onder de indruk. We volgen nu een pad langs een beekje, dat doorheen een nauwe kloof gaat. Diverse bruggetjes helpen ons daarbij. Aan een open plaats zien we allemaal stenen torentjes. Een bord vraagt om de stenen niet uit de rivier te nemen, de kinderen maken dus een klein torentje met de stenen die op de grond liggen. We volgen het voornamelijk afdalende pad en komen dan terug bij de CR364 uit. We wijken eventjes af om door de kloof van de Perekop te klimmen. Alle drie stappen ze zelf naar boven, de klim is indrukwekkend, het uitzicht wederom iets minder (aldus Paulien en Marie). Ondertussen komen we hier ook de eerste andere wandelaars tegen.