Afstand (GPS): 18,8 km (incl. 0,8 km aanloop)
Afstand (gepland): 18,7 km
Stijgen: 175 meter
Dalen: 207 meter
Tijd: 11:00 – 15:55
Gemiddelde snelheid: 3,8 km/h
Onverharde paden: 42 %
Leeftijd Paulien: 3 jaar
Leeftijd Marie: 1 jaar 2 maanden
Gepland hoogteprofiel
Sinds onze vorige wandeling hebben we de GR microbe weer te pakken gekregen, daarom beslissen we om alweer verder te stappen over GR 512. Het weer is nog steeds ideaal, dat is dus mooi meegenomen. De etappe van vandaag vergt weer wat planning wat betreft het openbaar vervoer, maar het lukt. We beslissen om onze busritten op te splitsen, hierdoor zullen we moeten wachten aan het eindpunt maar anders duurt de verplaatsing te lang voor de kinderen. We zetten tijdig koers naar Anderlecht, onderweg merken we dat het al een stuk drukker is op de weg. We parkeren de auto om 9u50 op de parking van de Brico, gelegen vlakbij de bushalte COOVI. Onze bus laat op zich wachten, het vertrekuur is voorbij en volgens de app van De Lijn is de bus al vertrokken, de volgende komt over 54 minuten… Dat is onmogelijk want we stonden al 10 minuten voor vertrek aan de halte. Gelukkig klopt de app wel vaker niet, want de bus komt uiteindelijk met 15 minuten vertraging aangereden. Met nog 2 andere mensen vertrekt de bus richting Beersel. In Ukkel stappen nog een handvol gepensioneerden op. Om 11u mag Paulien dan op het STOP knopje drukken in de bus, daar kijkt ze altijd naar uit. We stappen uit in Beersel, vlakbij de kerk. We moeten dus nog een stukje stappen tot het station…
Paulien beslist om zelf nog eens te stappen, fijn dan kan ik mijn rug wat sparen. We dalen af langs een mooie kasseiweg en wandelen eerst nog even langs het kasteel van Beersel om er een blik van op te vangen. Bezoeken doen we niet, entreegeld betalen om maar heel even te gaan kijken is een beetje zinloos. We bewaren het kasteel voor een gezinsvakantie! Na het nemen van een foto volgen we terug de streepjes. We wandelen terug onder de spoorlijn en nemen algauw afscheid van GR 12. We dalen af over een mooie trage weg tussen enkele huizen. Na het afdalen volgt terug het klimmen, wederom over een mooi paadje. Eens boven houdt Paulien het na 2 km stappen voor bekijken en gaat ze in de rugdrager. De buurtweg gaat over in een gewone weg en al snel staan we aan een rotonde. We vervolgen onze weg over de drukke Kesterbeeklaan en steken de Ring R0 over. Paulien is onder de indruk van de vele auto’s, wij iets minder. Wat verder volgen we een autovrije weg die onder de spoorlijn Halle – Beersel gaat. Via de Gentstraat, die overgaat in de Dworpstraat wandelen we naar het centrum van Lot. We wandelen nu duidelijk een stukje door verstedelijkt en geïndustrialiseerd gebied.
We volgen lang de hoofdstraat tot wanneer de GR naar rechts gaat. Via een buurtweg komen we aan een woonerf en alzo aan de ietwat verloederde Sint Jozefkerk, enkele ramen zijn dichtgeslagen met hout. We gaan verder langs de site van de voormalige wolfabriek Cartonnex. De fabriekshallen zijn verbouwd tot appartementen, eigenlijk best geslaagd. We vervolgen onze weg langs een frietbarak – we kunnen aan de verleiding weerstaan – om dan even langs de Zenne te stappen. We steken hem over en wandelen verder naar het station, gelegen aan de spoorlijn 96 (Halle – Brussel). Via de tunnel onder de sporen geraken we aan de andere kant. Langs enkele rijtjeshuizen gaat het verder tot aan het kanaal Brussel – Charleroi. Je merkt goed dat Lot wordt opgedeeld in stukjes door de spoorlijn en het kanaal en dat geeft de gemeente een wat onaangenaam beeld. Het gaat verder over de Sashoek. Let even op dat je niet het jaagpad opstapt want dan kan je terug wandelen. We steken het kanaal over aan het sas. Er gaat juist een boot in, Paulien wil weten waarom en is niet snel tevreden met onze uitleg, ze blijft doorvragen… De ‘waarom’ periode is bezig! Via de Vaartweg volgen we nu een dikke kilometer het kanaal, we wijken toch heel even van de markering af om een smal pad langs het kanaal te volgen. Dit mooie pad komt een paar honderd meter verder weer uit op het jaagpad, dat we delen met fietsers en wandelaars. In de verte zien we voor de eerste keer de VRT zendmast. Net wanneer we vinden dat het welletjes is geweest langs het kanaal sturen de GR tekens ons naar rechts.
Paulien is intussen in slaap gevallen wanneer we het kanaal verlaten. Marie blijft vrolijk wakker, we horen ze amper klagen. Het gaat verder over asfalt door de wijk Brukom naar de drukke N6. Deze vierbaansweg steken we veilig over via de verkeerslichten. We volgen een stukje deze weg tussen de auto’s enerzijds en de vele winkels anderzijds, gelukkig gaan we na 300 meter rechtsaf en keert de rust terug. De omgeving verandert en ook de topogids kleurt anders: we betreden het Pajottenland! Het bosrijke, heuvelachtige landschap maakt plaats voor glooiende graanvelden. In de verte duikt de VRT zendmast opnieuw op. Een GR teken waarschuwt ons dat we over 1 km links moeten. We gehoorzamen en blijven de rustige slingerende weg volgen tussen de velden. Wanneer we aan een vijfsprong komen, vervoegt de Streek GR Groene Gordel ons. Paulien is net wakker geworden en heeft honger. Vermits er nergens een bank in de buurt is besluiten we maar om te picknicken in een weide. De boterhammen smaken en geven ons kracht om weer verder te gaan, ook Paulien wil zelf stappen. We gaan verder over een veldweg die wat later overgaat in een mooi wandelpad. We winnen weer wat hoogte en ook de zendmast komt dichterbij. Paulien geeft het stappen snel op en gaat terug de wandeldrager in. We stappen verder over mooie trage wegen tot het gehucht Mekingen en vangen hier ook een blik op van onze hoofdstad. Ongelooflijk hoe stil het is zo dichtbij Brussel.
We passeren twee wandelaars die we ook al zagen tijdens onze picknick, maar komen ook langs een authentiek Pajots café: in de oude smis. Uiteraard gesloten. Aan de wandelboom nemen we weer even afscheid van de Streek GR Groene Gordel, we zien hem straks weer terug. GR 512 gaat naar de 300m hoge betonnen VRT zendtoren. Van dichtbij een imposant bouwwerk dat ons nog steeds voorziet van FM en ondertussen ook DAB+. De weg naar de toren blijkt een echte sluipweg, gedurende 400 meter passeren ons maar liefst 10 auto’s op deze smalle weg. Na een splitsing wordt het gelukkig rustiger en ruilen we het asfalt in voor een heel mooi pad tussen de velden. Dat pad brengt ons naar de Oudenakenstraat die we bijna 2 km moeten volgen, laat dat nu net iets te lang zijn. Het is tevens ook bijzonder druk op deze weg: redelijk wat auto’s en heel veel fietsers, de Vlaanderen Fietsroute loopt hier trouwens ook. We moeten regelmatig van kant wisselen omdat niet iedereen snapt dat wandelaars tegen de rijrichting moeten wandelen. De weg volgt de Zuunbeek, die zoals andere beken ook in de jaren ’70 werd rechtgetrokken. Nu is men bezig om haar oorspronkelijke loop terug te geven (meer info), hopelijk volgt er dan ook een mooi wandelpad langs de beek. Dat zou het GR traject zeker ten goede komen want dit was toch echt een lang stuk. Het uitzicht is gelukkig wel interessant, Kim spot een reiger. Wat later staan we aan een wandelboom om weer samen met Streek GR Groene Gordel verder te gaan. We zijn blij dat we over een ander pad verder mogen.
Volgens de topogids rest er ons nog 4,5 km tot Sint-Laureins-Berchem. We hebben nog 1u30 om onze bus te halen, dat komt dus in orde. We stappen langs een wachtvijver en nemen even een kijkje over de Zuunbeekvallei vanop het uitkijkplatform. We zien beneden een wandelpad naar de Hoogstraat, vreemd dat de GR deze niet volgt. We stappen verder, opnieuw over asfalt en beginnen terug te klimmen, het is puffen met dit warme weer. De GR gaat richting een klein bos en gelukkig mogen we verder stappen in de schaduw over een zandweg. Het bos is privé, we wandelen er dus langs af. Een weide met een brede strook wilde bloemen trekt onze aandacht, prachtig om te zien. Het pad blijft leuk en afwisselend, in een weide zien we een oude Amerikaanse roosmolen. Eens aan de asfaltweg zoekt de Streek GR terug zijn eigen weg. Wij dalen af tussen enkele velden naar de Baasbergbeek. We stijgen terug en komen dan aan de Brabantsebaan waar we de oude en nieuwe wegwijzers naar Sint-Laureins-Berchem zien. Het is 15u50 en aangezien we nog wat tijd over hebben, wandelen we tot aan de bushalte aan de plaatselijke school. Helaas zijn er geen banken, maar op het muurtje zitten lukt ook. Daar genieten we nog allemaal nog van een appel alvorens we de bus van 16u24 naar Brussel nemen. Dit kleine dorpje met slechts 343 inwoners heeft nog elk uur een bus naar Brussel! De bus arriveert stipt en zet ons keurig af in Anderlecht, waar we onze auto terugvinden op de parking van de Brico!
Conclusie:
GR 512 maakt de overgang naar het Pajottenland en dat merk je. Het heuvelachtige bosrijke landschap maakt plaats voor een glooiende en landelijke omgeving, ook wel het Toscane van het Noorden genoemd. Het is opmerkelijk hoe rustig het soms kan zijn op slechts enkele kilometers van de hoofdstad. Het gedeelte rond Lot is nogal saai, mede door het kruisen van de vele verkeersaders, maar al bij al vonden we het nogal meevallen. Het was vooral het hoge asfaltgedeelte dat wij minder aangenaam vonden op dit stuk GR, maar op enkele wegen na zijn die gelukkig niet druk.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn bereikbaar met het openbaar vervoer. Wij splitsen onze busritten op omdat we anders meer dan een half uur moesten wachten in Anderlecht. Hoe kan je de verplaatsing gemakkelijk doen? Als je tijdig vertrekt kan je aan de halte Sint-Laureins-Berchem Kerk op weekdagen om 9u14 bus 163 nemen naar Halle. Je stapt uit aan het station en hebt 10 minuten later een trein naar Beersel. De verplaatsing duurt dan slechts 38 minuten. Als je op andere tijden vertrekt of op zaterdag, dan moet je overstappen in Anderlecht en in Beersel ongeveer 500 meter stappen tot aan het station: je neemt dan bus 144 naar Brussel en stapt over in Anderlecht COOVI. Let op want de halte aan de andere kant is gelegen ter hoogte van de Brico. Daar neem je dan bus 154 naar Halle. Uitstappen aan de halte Beersel Gemeenteplein. Op zondag is het niet mogelijk om deze verplaatsing te maken. Er zijn nog mogelijkheden, maar dan moet je al 2x overstappen. Controleer dus goed vooraf op de site van De Lijn.
- Wij parkeerden onze auto gratis op de parking van de Brico Planit in Anderlecht. Er is daar ook betaalparking Ceria (€1 per uur). Wil je liever aan het eindpunt parkeren dan kan dat gratis aan de bushalte in Sint-Laureins-Berchem Kerk of aan het beginpunt aan het station van Beersel op de parking van het kasteel.
- Je kan de etappe eventueel verlengen tot Gaasbeek, je stapt dan 23 kilometer.
- Bevoorrading is mogelijk in Lot, je passeert na 4,8 km langs een bakker. Supermarkten kom je niet tegen, daarvoor zul je moeten afwijken van de route. In Sint Pieters Leeuw (na 14,4 km stappen) is er een Carrefour Express op 500 meter van de wandelroute.
- Onderweg kom je wel wat horeca tegen. Aan het kasteel van Beersel is er een brasserie. In Lot wandel je na 4,5 km langs café Solsleutel, maar er is ook friterie bij Mamma. De volgende pitstop is mogelijk in Mekingen na 10,5 km. Café in de Oude Smis is een authentiek Pajots café dat zeker de moeite zou zijn. Verder kom je niets tegen onderweg. In Sint-Laureins-Berchem zijn ook geen mogelijkheden. Zelf hebben we niets bezocht, alles is nog steeds gesloten ten gevolge Corona.
GR512 Etappe 9: Beersel – Sint-Laureins-Berchem
Profiel
Hallo. Vandaag dinsdag 30/03/21 om 10u20 starten we ons 3e stuk in de wijk Brukom (St-Pieters-Leeuw) voor 19,8 km. (Tussendoor vermeldend dat we telkens met 1 auto naar ons startpunt rijden en met auto 2 terug naar huis (Tienen) komen slapen. Zo rijden en wandelen we dagelijks in de vorm van een driehoek). Slingerend door de open velden met de VRTmast voor ons, ontmoeten we een paar dat de tocht in tegengestelde richting loopt. Het is een mooie afwisselende route. Aan het kasteel van Gaasbeek genieten we van het zicht en onze bokes. Net voor de Kerk van Gaasbeek konden we in een automaat een biertje tappen want het was opnieuw warm. Opnieuw slingerend tot het Centrum van St-Kwintens-Lennik voor een laatste rust met zicht op het Brabantse trekpaard om via een mooi recht fiets-voetgangerspad aan te komen aan onze auto in St-Martens-Lennik om 15u45.