Afstand (GPS): 12,7 km
Afstand (gepland): 12,1 km
Stijgen: 311 meter
Dalen: 353 meter
Tijd: 11:00 – 16:10
Gemiddelde snelheid: 2,5 km/h
Onverharde paden: 42 %
Leeftijd Paulien: 4 jaar
Paulien wandelde zelf: 9,9 km (3,7 + 6,2)
Leeftijd Marie: 3 jaar
Marie wandelde zelf: 7 km (1,2 + 2,8 + 3)
Leeftijd Leon: 6 maanden
Hoogteprofiel
We hebben nog eens een dag verlof genomen om in ons drukke gezinsleven een trage stapdag in te lassen. Het weer is prachtig, ons busticket voor de TEC is nog welgeteld 1 dag geldig, dus trekken we naar de Herve. De vorige keer eindigde onze wandeling in Dalhem. Het stuk naar Nessenvaux slaan we over, dat loopt gelijk met de GR 5. Aangezien de kinderen meewandelen kiezen we voor een kortere wandeling. We splitsen de wandeling naar Eupen op in 3 etappes in plaats van 2, daarom zetten we koers naar Petit-Rechain waar we de auto langs de weg parkeren. We stappen naar de bushalte nabij de kerk, niet de bushalte langs de GRP 563, want daar stopt onze bus dus niet! De goedgevulde bus komt enkele minuten te laat aan, we zijn verbaasd dat we terug vooraan moeten instappen. We valideren netjes onze kaart en nemen plaats. Blijkbaar zijn we niet de enigen die het vreemd vinden om vooraan in te stappen want ook aan de volgende haltes staan de mensen te kijken aan de middelste deur. Een iemand kijkt naar de eerste deur, steekt zijn handen in zijn zakken en beslist om niet in te stappen, blijkbaar helpt het dus wel om mensen vooraan te laten instappen. Ik kan me voorstellen dat er een serieus inkomstenverlies is geweest. Aan het voormalige station van Herve stappen we uit. We smeren ons goed in tegen de zon en zetten koers naar het station waar we op zoek gaan naar het officiële startpunt van de GRP 563. Ja, we wandelen deze grote lus echt wel chaotisch, het blijft tegen mijn principes.
Aan het voormalige station, dat nu een toeristisch kantoor is, volgen we de geel rode tekens richting Eupen. Het gaat eerst over de RAVeL, die is gelukkig breed genoeg voor fietsers en voetgangers. Al snel volgt er een splitsing en stappen we over een bruggetje richting enkele voetbalvelden. Er volgt nu een lus door de stad Herve, aangezien we nog met een oude gids stappen missen we dus helaas wat achtergrondinformatie. Gelukkig staan er op verschillende plaatsen infoborden mét Nederlandstalige teksten. Zo nemen we een kijkje aan de waterbron “Fontaine du Bougnoux” en passeren we de Sint-Jan-de-Doperkerk. De toren van de kerk maakt nog deel uit van de vroegere burcht, daarom vinden we geen enkel raam terug. Iets verder komen we langs de oude wasplaats genoemd “Les Six Fontaines” of “Les Six Batches“. Een speciaal bouwwerk uit 1894, dat is afgesloten voor auto’s omdat iedereen daar z’n auto ging wassen, juist ja. Na de stadswandeling verlaten we via een onopvallend steegje de stad en bevinden we ons onmiddellijk tussen de velden. Een boer is bezig met het maaien van het veld terwijl onze neus reageert op de graspollen. We stijgen wat, krijgen een uitzicht op het viaduct van de E40 en dalen dan af naar de Rau du Hac. Paulien mag een steentje in het water gooien omdat ze nog steeds zelf aan het stappen is, Marie zit ondertussen in de drager. We passeren enkele andere wandelaars en klimmen terug uit het dal. We bereiken het gehucht Xhéneumont waar we een mooie picknick plaats treffen aan een kapelletje, geen moment te vroeg voor Paulien die het stappen al eventjes beu was.
Nadat we allemaal terug op krachten zijn gekomen stappen we verder, Paulien mag rusten en Marie zet haar beste beentje voor. Althans, de eerste 100 meter. Al snel komt het gezeur dat ze moe is. Wandelen met kleine kinderen is leuk, maar blijft een opgave en investering. De afdaling naar de snelweg helpt want ze neemt het voortouw. Aangekomen aan de tunnel merken we een afsluiting op en een bord “domain de l’état – interdit au piétons“. Dat bord staat hier toch al ettelijke jaren, toch staat de markering erachter. We kunnen de poort openen, we zullen het maar riskeren zeker… De tunnel blijkt een beetje in verval te zijn, maar staat zeker niet op instorten. Aan de andere kant van de tunnel geen hek of bord te zien. Na de tunnel mogen we terug klimmen, het is eventjes afzien maar we worden beloond met een mooi uitzicht over het land van Herve. Even later stoten we opnieuw op hekken die het pad afsluiten, maar een jogger gaat er ook gewoon langs. We maken ons dus maar geen zorgen. Paulien is inmiddels in slaap gevallen en Marie is blij dat we na een stukje langs de N627 door een poortje mogen stappen naar een weide. Enthousiast als ze is gaat ze door het poortje en dalen we af naar het gehuchtje Manaihan. We passeren een zitbank in de Oekraïense kleuren, of zou het toeval zijn? Via verharde wegen bereiken we de Rau de Maniahan. Na 2,8 km stappen mag Marie terug rusten en gaat Paulien weer stappen.
Helaas volgen nu even wat verharde wegen en die dragen niet bij tot Paulien haar enthousiasme. Gelukkig zijn er nadien weer smalle paadjes en dat maakt het dan weer interessant voor haar. Wanneer we opnieuw de weides ingaan heeft Paulien er weer helemaal zin in, wij trouwens ook… Het is niet altijd gemakkelijk om tussen de weideafsluitingen te stappen, maar het is wederom een prachtige passage met mooie vergezichten. De kerk van Grand-Rechain komt zo steeds dichterbij. Even zijn we iets te enthousiast en volgen we de GPX track, maar die zorgt ervoor dat we vastlopen, hadden we nu toch maar beter naar de markering gekeken. We wisselen vandaag trouwens veel af tussen asfalt en trage wegen en dat is wel fijn. Zo stappen we heel even op de hoofdweg van Grand-Rechain, maar voor we het beseffen wandelen we opnieuw door de velden en een bos. Aan het einde van dit mooie pad vinden we een zitbank, ideaal om ons fruit op te eten en daarna aan de laatste kilometers te beginnen.
De meisjes gaan nog eens allebei stappen en ze hebben er zin in, ze kunnen wel eens woorden hebben maar knuffelen elkaar ook graag. Over de mooie slingerende veldwegen is het aangenaam stappen. Wanneer we de lintbebouwing van Petit-Rechain bereiken is het helaas heel wat minder aangenaam. Het eerste stuk razen de auto’s langs ons af, gelukkig is er wat verderop wel een voetpad. Na ruim een kilometer neemt de GRP gelukkig nog een mooie voetweg. We stappen langs de tuin van een rusthuis en een school. Aangekomen aan een weide is het even zoeken naar de markering en het juiste pad. We hebben dat pad gevonden, maar het is helemaal overgroeid, het is eigenlijk interessanter om door de weide te wandelen want er is geen poort of afsluiting op het einde. Ach, een beetje avontuur mag er wel bij zijn. We passeren het hotel/tennishal waar ik meer dan 10 jaar geleden ooit geslapen heb en besluiten om daar te kinderen te trakteren op appelsap want ze hebben vandaag toch weer flink gestapt. Ze hadden wat motivatie nodig, maar we zijn er toch weer geraakt! De laatste meters gaan nog langs de drukke hoofdweg tot aan de auto. Geslaagde wandeldag.
Conclusie:
Dit is eigenlijk de openingsetappe van het Land van Herve. Het was voor ons even wennen want een stadswandeling hadden we niet meteen verwacht. Gelukkig is het wel interessant en zijn de gekende eigenschappen van de Herve wel aanwezig in deze etappe, genoeg afwisseling tussen weide en bospaden. Al moet je er af en toe een stukje langs drukkere wegen bijnemen, een gevolg van de nabijheid van Verviers.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn rechtstreeks met elkaar verbonden door midden van lijn 138 van de TEC. De lijn rijdt om het half uur (week) of om het uur (weekend). Naar Waalse normen dus enorm veel! Helaas stopt deze bus niet aan de halte waar de GRP passeert, de bus rijdt daar voorbij. Je dient dus de bus te nemen een halte verder: “Petit Rechain Garage du Perron“. De rit tot aan “Herve Gare” duurt slechts 13 minuten, ideaal dus met openbaar vervoer. Tariefzone is NEXT. Controleer de dienstregeling op de site van de TEC. Sinds kort is het trouwens mogelijk om tickets te kopen via de app!
- Het is mogelijk om gratis te parkeren in Petit Rechain, dit kan vlakbij de bushalte gewoon langs de weg. Ook in Herve is er voldoende gratis parking aan het station waar de RAVeL L38 eveneens passeert.
- Initieel zouden we deze etappe wandelen tot Andrimont. Dit brengt de etappe dan op 17 km. Ook deze etappe kan perfect met de bus georganiseerd worden (overstap in Verviers). Met de kinderen waren we genoodzaakt om de etappe in te korten.
- Bevoorrading is mogelijk in Herve, er bevindt zich een Proxy Delhaize vlakbij het traject. Verder ga je geen andere mogelijkheden hebben.
- Aangezien je eerst het stadscentrum van Herve verkent passeer je wel wat horeca op het eerste stuk.
- O.a. Taverne La Neuve aan het zwembad na 1km stappen.
- Na 5km stappen kom je langs Cuisine Authentique, gelegen langs de N627
- In Petit Rechain, vlakbij het eindpunt, passer je langs een hotel met tennishal “Le Midi“. Je zou het niet zeggen, maar je kan daar wel degelijk gewoon iets drinken.
Kaart:
GRP563 Etappe 4A: Herve – Petit-Rechain
Profiel
Leuk verslag ….weer goed gedaan 👍 🤗
Bedankt!
Leuk om te zien dat jullie terug op stap zijn.
Groeten,
Ward
Bedankt Ward. Ja het is de laatste tijd heel wat minder helaas. We kunnen helaas geen 3 kinderen dragen, dus langere afstanden dienen we voorlopig in te korten. Eens Leon wat ouder is zal het weer gemakkelijker zijn omdat er geen baby eten meer mee moet.