Afstand (GPS): 13,5 km (incl. 1km afloop)
Afstand (gepland): 13,1 km
Stijgen: 264 meter
Dalen: 287 meter
Tijd: 10:30 – 16:40
Gemiddelde snelheid: 2,2 km/h
Onverharde paden: 37%
Paulien (6 jaar) wandelde zelf: 13,5 km
Marie (5 jaar) wandelde zelf: 13,5 km
Leon (2 jaar) wandelde zelf: 3,5 km (2 + 1,5)
Hoogteprofiel
Opnieuw een mooie zondag, tijd om nogmaals naar het land van Herve te trekken voor de voorlaatste etappe daar. Aangezien de regio rond Verviers geen onbewoond gebied is beschikt men hier op zondag ook over voldoende openbaar vervoer, dat maakt het gemakkelijk voor ons. Na een autorit van iets meer dan een uur parkeren we de auto op de parking aan het station van Dolhain Gilippe, hier is gelukkig meer dan voldoende plaats. We trekken de wandelschoenen aan en stappen naar het juist perron. De korte trein arriveert stipt om 9:59 en de kinderen maken dankbaar gebruik van de toiletten in de trein. Slechts één halte reizen we mee, toch wordt ons biljet gecontroleerd op de treinrit van slechts 6 minuten. We stappen af in Verviers Palais, een kleine stopplaats gelegen aan het justitiepaleis van Verviers. We reppen ons daarna naar de 400 meter verder gelegen bushalte. Met slechts 5 minuten overstaptijd halen we nét op tijd de bus naar Petit Rechain. Op zich hadden we niet moeten lopen, want zelfs op zondag was de volgende bus al een kwartier later. Maar het voelt altijd leuk om een bus eerder te halen. Om 10:25 stappen we af in Petit Rechain waar we in mei 2022 de streek GR al eens eindigden.
We verlaten de drukke N627 en stijgen eerst wat, om dan af te dalen via een eenrichtingsasfalt weg naar de wijk Bonvoisin. Paulien en Marie beginnen alvast raadspelletjes te spelen met ons en ondertussen trachten we Leon te motiveren om te wandelen, want ook hij wordt ouder en moet ook gewoon worden aan het stappen. De weg gaat over in een onverharde weg en wordt al snel een smal pad dat steil afdaalt om uiteindelijk aan een tunnel onder de snelweg E42 te komen. Even lijkt het of Leon er de brui aan wil geven, maar hij blijft toch verder stappen, want na het oversteken van de Rau de Dison moeten we natuurlijk terug klimmen. Een onverharde weg tussen twee huizen, die gezien de goot in het midden ook dienst doet als afvoer van regenwater, brengt ons snel 20 meter hoger. Al lachend gaat Leon naar boven. We maken een zig zag over asfaltwegen en dan volgt een single track met, dankzij de vele regen, enorm veel overhangend onkruid (waaronder bramen en netels). Wanneer we een bos instappen wordt het pad gelukkig wat toegankelijker. Nog eens 20 meter hoger komen we op een plateau waar het pad nog net zichtbaar is tussen al het hoge gras. We zien nog net onze kinderen wandelen. Wanneer we Leon na 2 km stappen in de rugdrager steken hebben Paulien en Marie een boom gevonden die ze uiteraard eens moeten beklimmen.
Het gaat vlot vandaag, de zon maakt het wandelen aangenaam. Via enkele rustige asfaltwegen dalen we af naar een dal met een opvangbekken. Hier splitst ook een verbindingsroute af naar de GRP573. Dat pad ziet er heel aangenaam uit, de kinderen zijn dan ook teleurgesteld dat wij gewoon over de weg verder moeten en daarbij ook nog eens moeten klimmen. Na een lange klim bereiken we het dorpje Andrimont. Inmiddels hebben we 4,5 km gestapt en zoeken we een plekje voor onze boterhammen. Helaas is er nergens een bank te bespeuren, we zetten ons dan maar langs de weg op een boomstam. Na een deugddoende lunch is het tijd om verder te stappen. We zijn blij wanneer we de drukke weg naar Andrimont verlaten en over een rustige landbouwweg verder stappen. Hier worden we wel even opgeschrikt door een agressieve stier, maar gelukkig zit die veilig en wel in de weide. Het pad wordt onverhard, daalt verder af en geeft mooie uitzichten over de velden van de Herve. Wanneer we de Rau de Queues oversteken is het eventjes zoeken om de voeten uit de modder te houden, maar al snel stijgen we opnieuw het dal uit en is de modder alweer verdwenen.
Opnieuw asfalt, maar niet voor lang want we worden de velden ingestuurd. De GRP volgt nu ook de Chemin des échaliers. Papa moet de netels wat aan de kant doen (de wandelstokken komen goed van pas) en geraakt daarna zelf met wat hulp door het poortje want de wandeldrager is natuurlijk weer te groot om er vlot tussen te geraken. We dalen af en voor onze neus zien we een ree weglopen. Het beestje huppelt naar het nabijgelegen bosje. De witte poortjes volgen elkaar snel op en wanneer Paulien enkele koeien in een weide ziet, wil ze er eventjes tussen gaan staan om de koeien proberen te aaien. Ondanks onze waarschuwingen om dat zeker niet te doen en terug te komen, loopt het natuurlijk mis. Een van de koeien voelt zich bedreigd en begint achter haar aan te lopen. Ze krijgt even de schrik van haar leven maar gelukkig is er verder niets aan de hand. Er vloeien wat traantjes maar ze stapt flink verder. Marie kan er eens goed mee lachen. We verlaten de weide, maar niet veel later volgt opnieuw een passage à la Herve: opnieuw stappen we door hoog gras, ditmaal tot aan het gehucht Wooz. Er volgt nu een minder stukje GRP, we moeten wat asfalt vreten. Ook Paulien en Marie verliezen hun interesse en spelen wat met hun stokken. Hierdoor geraakt Marie haar arm op een gegeven moment in de brandnetels. Haar arm wordt rood, al snel volgen de bultjes en ook de bijbehorende tranen. Wanneer we dan na 9,5 km stappen een bank tegenkomen twijfelen we niet om even te stoppen.
Het fruit geeft iedereen terug de nodige energie. De GRP gaat helaas niet door het Grunhaut bos, maar kiest vreemd genoeg voor asfaltwegen. De kinderen stappen flink door, maar 3,5 km asfalt aan een stuk was toch net wat te veel. We zijn blij als we terug de weide in mogen! Het pad weer even netelvrij maken voor de kinderen en dan door het hoge gras op zoek naar de juiste weg! Ook hier heeft de vele regen ervoor gezorgd dat het gras hoger dan ooit staat. Paulien en Marie vinden het alvast geweldig. Met de nodige acrobatie ontwijken we de netels aan de poortjes en wanneer we op een breder pad terecht komen aan de Sint Roch kapel zijn we het spoor even bijster. De GPS laat wel degelijk zien dat we gewoon rechtdoor moeten, we wagen het er maar op en zoeken ons een weg door het hoge gras. Ja hoor, we vinden toch een doorgang. Even opletten bij de afdaling en we staan terug op een veldweg. We passeren een woning en alzo komen we aan de splitsing waar de vorige keer naar boven zijn gestapt. Er rest ons nog 1 km over een gemakkelijke weg en voor we het weten staan we terug aan onze auto! Wat hebben ze weer flink gestapt vandaag! Tijd om naar huis te rijden want de laatste schoolweek staat voor de deur! Leuk weetje: niemand van ons had een teek opgelopen, dat hadden we nu zelf niet verwacht met al dat hoge gras.
Conclusie:
De streek GR gaat in een boog om Verviers en slaagt er in om tussen het groen te blijven. Deze etappe bevat enkele mooie stukken door de gekende weides van het land van Herve. Hoewel er veel begroeiing was, blijft het pad redelijk goed zichtbaar. Het aandeel onverharde paden is echter wel aan de lage kant, er zijn lange stukken asfalt te verwerken. Sommige van die wegen zijn dan ook nog redelijk druk qua autoverkeer, dat moet beter kunnen, zeker rond Grunhault.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn goed bereikbaar met het openbaar vervoer. We namen de trein aan het station van Dolhain Gileppe. De rit naar Verviers Palais duurt maar 6 minuten. Vervolgens verlaat je het station richting het justitiepaleis en stap je tot aan de bushalte Verviers Palais. Dit is een traject van ongeveer 400m. Let op, er zijn verschillende haltes, zorg dat je aan de juiste staat! Bus 702 brengt je in een kwartier naar de bushalte Petit Rechain Orphéon. Zowel de bus als de trein rijden zeer frequent en ook tijdens het weekend. Controleer de dienstregelingen op de websites van de NMBS en de TEC.
- Het is mogelijk om gratis te parkeren in Petit Rechain, dit kan vlakbij de bushalte gewoon langs de weg. Ook in Dolhain Gileppe kan je gratis parkeren aan het station.
- Initieel zouden we de etappe stappen van Herve tot in Andrimont, maar voor de kinderen was dat niet haalbaar. Daarom hebben we van twee etappes er drie gemaakt. Van Herve tot Andrimont stap je ongeveer 17 km en van Andrimont tot Eupen 18 km.
- Bevoorrading onderweg is niet mogelijk.
- Horeca kom je onderweg niet tegen.
Kaart:
GRP563 Etappe 4B: Petit-Rechain – Dolhain
Profiel