We kozen voor een korte etappe, gelet op het late vertrekuur. Het is een mooie etappe met wel wat hoogtemeters. Er is weer veel afwisseling want het eerste stukje wandel je na Huldenberg hoog door de velden om na de doortocht door Eizer kennis te maken met het Zoniënwoud. Om hier ten volle van te kunnen genieten raden we aan om deze etappe niet op een zondag te stappen maar eerder op een mooie weekdag tijdens de herfst of de lente. Best rekening houden met mogelijk vettige passages na regenachtige periodes.
GR 512 Etappe 6: Sint-Joris-Weert – Huldenberg
Een korte, maar mooie GR 512 etappe. Er zit enorm veel afwisseling in. Toppers zijn zonder twijfel de Doode Bemde en het Margijsbos. Het kan hier nat zijn, maar we zijn er zonder problemen doorgeraakt. Het stukje langs de IJse wandelt vlot en is zeker niet saai, je moet hier wel een beetje opletten voor de fietsers. Conclusie: Een korte prachtige herfstwandeling!
GR 512 Etappe 5: Vertrijk – Sint-Joris-Weert
Een mooie etappe met heel wat contrasten. Het eerste gedeelte wandel je tussen velden wat weidse uitzichten. Het tweede stuk is een boswandeling pur sang. De afwisseling werkt prima en de mogelijkheid om halfweg in Bierbeek iets te drinken is gemakkelijk. Met meer dan 80% onverharde paden een aanrader, zeker tijdens de herfst!
GR 512 Etappe 4: Lubbeek – Vertrijk
Ook deze etappe is volop genieten van het Hageland. De vele bossen maken het een prachtige wandeling tijdens de herfst. Af en toe wandel je over asfalt, maar het zijn geen drukke wegen. Onderweg kom je ook veel rustbanken tegen, dus picknick is zeker mogelijk. In het begin moet je wat klimmen, maar er is ook steeds een afdaling. GR 512 trakteerde ons weer op een mooie etappe. Zorg dat je goed oplet want de markering kan soms ontbreken rond het kasteel Brakum. Iemand verwijdert daar soms de GR-tekens. Tevens is er weinig markering mogelijk in de velden net voor Boutersem.
GR 512 Etappe 3: Tielt-Winge – Lubbeek
Als je weet dat 67% van de paden onverhard zijn, dan is dat automatisch een prachtige etappe. De overwegend dalende stukken maken het ook gemakkelijk, maar er moet wel één keer flink geklommen worden aan de Houwaartse berg. Je kan dan wel genieten van een mooi uitzicht. De passages door het Walenbos en op het einde kunnen vettig zijn, hier en daar zijn vlonders voorzien. Wij hadden er echter geen last van.